سالروز جهانی کپی رایت

23 April سال روز جهانی کتاب و کپی رایت است.

23 April مصادف با 3 اردیبهشت، سالروز جهانی کتاب و قانون مالکیت فکری هنر ادبی یا همان کپی رایت است .

به یقین اکثر مردم با واژه کپی رایت آشنا هستند و در ذهن خود می گویند که این یک قانون است اما برای کشور های دیگر و در ایران رعایت نمیشود. نظر شما را به سخنان آقای دکتر حیبیا (دکترای حقوق مالکیت فکری و بنیانگذار رشته حقوق مالکیت) جلب میکنم.

در ایران، سال 1348 قانونی به نام مالکیت فکری و هنری داریم که به قانون کپی رایت معروف است.

این قانون براساس قوانین جهانی نوشته و تصویب شده اما در آن نواقص و اشکالاتی وجود دارد. به همین دلیل گروهی از متخصصان با استفاده از قوانین جهانی WIPO در بازه زمانی یکساله توانستند نسخه ای جدیدی را ارائه دهند که اشکلات و نواقص کمتری را دارد.

این نسخه جدید، پس از بررسی های لازم در کمیسون مجلس شورای اسلامی تایید شد.

چرا این قانون در کشور ما کاربردی و عملی نمی شود؟

آقای دکتر به سوال این چنین پاسخ دادند:

" ما در ایران قانون کپی رایت تصویب شده است اما دارای نقص و نواقصی است؛ در وهله اول قانون کمی اشکال دارد اما در وهله دوم که باعث خاک خوردن این قانون میشود، خود مردم هستند؛ از دلایل آن میتوان به :
1-عدم آگاهی از این قانون و ماده های آن 
2- عدم استفاده قانون در صورت رعایت نکردن این قانون 
3-نداشتن حس سرقت

تمامی این موارد باعث شده است که علاوه بر مردم، دولتمردان نیز برای این قانون اهمیت لازم را در نظر نگیرند. 

صاحبان اثرهای هنری و ادبی ما با عدم آگاهی که دارند نمیتوانند از محصولات و اثر های خلق شده خود محافظت و پاسبانی کنند. با استفاده از این قانون چرخه علم و هنر ادبی و نرم افزار به حرکت در می آید.

همانطور که می دانید زمانی که در ارگان های نظارتی همچون نیروی انتظامی شکایتی تنظیم کنید، قانون پیگیر حق و حقوق شخص میشود.

بنابراین زمانی که در کشور ما صاحب اثر هنری، با توجه به حق و حقوق خود، پیگیری های لازم را ندارد؛ نیروهای مواظبتی بدون شکایت نمیتوانند اقدامی انجام دهند.

راهکار چیست ؟

راهکاری که میتواند گره از این مشکل باز کند، فقط آگاهی و آموزش است؛ باید در جامعه آموزش دهیدم دزدی فقط از دیوار مردم بالا رفتن نیست و کپی کردن اثر هنری هم نوعی سرقت محسوب میشود.